Onze collega Stijn Ouwehand, Senior Programma Ontwikkelaar bij ons label Simpel Media, neemt ons in onderstaande vijf korte blogs mee in zijn werk als programmaontwikkelaar en hoe hij nu vanuit huis werkt. De blogs schreef hij voor Broadcast Magazine, dat zijn verhalen van maandag 20 t/m vrijdag 24 april dagelijks op hun website deelde.

HET MOOISTE VAK

Volgend jaar zit ik 25 jaar in het vak. Best lang voor iemand van 26. Althans, voor iemand die zich nog geregeld 26 voelt. Na de filmacademie werd ik redacteur bij John de Mol Produkties voor Over de Roooie, met Wendy van Dijk en Matthias Scholten. Maar, toen stond Format Factory, dat ik samen met vriend Jeroen Vuyk had opgericht, al een jaar ingeschreven bij de KvK. Dat was in 1996. We ontwikkelden dag en nacht, leefden van de opties die we verkochten en soms kwam er een pilot. De Babysitter met Henny Huisman werd ons meest bekeken werk.

Inbeelden en uitschrijven

Nu, bijna 25 jaar later ben ik nog steeds format-ontwikkelaar. Op dit moment bij Simpel Media waar ik met een klein, maar effectief ontwikkelteam ongelooflijk veel plezier heb. Wat ontwikkeling zo boeiend maakt is dat je alles in het leven kan gebruiken. Alles is relevant. Elke ervaring, observatie of gedachte – alles kan de basis zijn voor een nieuw format. Mooi, lelijk, leuk of niet – alles is inspiratie: een magische cyclus van inbeelden en uitschrijven, van woorden tot daden.

Paringsdans zonder veren

Format-ontwikkelaars zijn vertalers. We vertalen het leven naar verhalen. Zo werden de woorden ‘Cocaine Yogi’ uit de krant vertaald in The Cocaine Trail op televisie. En het uiterlijk vertoon op Tinder in Adam zkt. Eva, waar de kandidaten zónder veren hun paringsdansje moeten doen.

De gouden sleutel

Alles is te vertalen naar een verhaal. En elk verhaal is te vertalen naar een format. Of het nou nog nooit is gedaan of al duizend keer – het kan, altijd. En als je de gouden sleutel van het ‘hoe’ nog niet gevonden hebt, betekent dat niet dat die er niet is. Het betekent alleen dat je aan het werk moet. Ontwikkelen dus. Het mooiste vak ter wereld.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

RARE TIJDEN…

Kun je me horen? Oh. Hallo? Pff. Guys? Ja ik zie jullie wel, maar hoor niets. Je moet even op het microfoontje klikken. Oh, wacht – nee mijn AirPods. Yes. Daar zijn we. En de brainstorm is begonnen. Het zijn rare tijden. Je hoort het iedereen zeggen: “Rare tijden”. En dat klopt.

Maar wat is raar?

Terwijl ik me druk maak over slome wifi, vallen elders bommen naar beneden en toch heb ik met mezelf te doen. Dat is raar, maar gebeurt soms, toch? En wie door de ogen van de Franse filosoof Sartre kijkt naar een etentje met z’n geliefde, ziet dat het deel van de planeet waarop jij je bevindt is weggedraaid van de energie van een verre waterstof en heliumexplosie, dat je je knieën onder stronken van omgehakte bomen schuift en delen van dode dieren en planten in je mond stopt en kauwt, terwijl tegenover je een ander zoogdier, waarvan je op andere momenten soms de geslachtsdelen aanraakt, hetzelfde doet. Ik bedoel, het is maar net hoe je naar de wereld kijkt. Dingen die we niet gewend zijn noemen we raar, maar misschien is alleen ‘normaal’ echt ‘raar’.

Raar maar waar!

Socrates zei: “Ware wijsheid is weten dat je niets weet”. Nou ben ik geen nihilist, maar ik geloof wel dat de enige waarheid is, dat er geen waarheid is (en zelfs dat is dus geen waarheid). Net zoals de enige zekerheid is, dat er geen zekerheid is (en zelfs dat is dus geen zekerheid). Tja, wat hou je dan nog over? Nou, alles. Want als niets zeker is: is alles mogelijk! Deze grondhouding geeft mij als creative totale creatieve vrijheid. Niets is zeker… dus alles is mogelijk. In de onzekere tijden van Corona, ook een mooi idee om je aan op te trekken.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

TAART

Afgelopen augustus kwam ik terug van vakantie en werd onthaald met taart en bloemen. Goh, ze zullen me wel gemist hebben! Nee, surprise – je bent 5 jaar in dienst. Nou, lief. Ik heb ik bij een veel mooie bedrijven gewerkt, maar verreweg het langst bij Simpel Media. En niet zonder reden.

We maken grote titels als Ik Vertrek, Het Mooiste Meisje en Hunted en kleinere, maar maatschappelijk relevante programma’s als Net ff Anders en Back on Track. Van mainstream Frans Bauer of Grenzeloos Verliefd naar documentaires als Operatie D-Day of Voor het donker wordt. Van pionieren met VR in De Perfecte Verbouwing tot jarenlange ervaring met de crime titels voor Kees van der Spek en programma’s als De Douane en TPE.

Klinkt wellicht als ‘brag sheet’, maar is bedoeld als ‘happy sheet’, om te vertellen hoe breed het creatieve spectrum is. En dat wordt alleen maar breder nu we ook pitchen bij Netflix, Disney en Amazon. De snelheid waarmee we kunnen schakelen is groot. Alles is bespreekbaar, weinig is onmogelijk. Niet in de laatste plaats omdat we onderdeel zijn van EndemolShine Group en de samenwerking met collega’s in binnen- en buitenland ontzettend inspireert. Overigens zou ik liever praten over titels die we nu in ontwikkeling hebben, maar da’s geen goed idee hier.

Nog meer taart?

Ja, The Cocaine Trail trekt minder kijkers dan gehoopt en toch, aan buitenlandse interesse geen gebrek. Op de MIP van oktober vorig jaar – toen Corona nog gewoon een biertje was – heeft EndemolShine Group het format flink gepusht en inmiddels wordt het in een aantal landen gepitcht. Logisch, want de yoga snuiver vind je overal ter wereld. Dus met een beetje geluk eten we binnenkort weer taart – en dan niet omdat ik, maar dit format is gaan reizen; het hoogste doel van elke ontwikkelaar.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

8:15 UUR

Verdomme. Heb ik nou alweer op kantoor geslapen? Ja hoor, ik werd weer wakker in de conference room die overigens verdacht veel op mijn slaapkamer lijkt. O wacht, het ís mijn slaapkamer! Kijk, mijn vriendin Gaby heeft de woonkamer, met haar kantoor. Mijn zoon Mats en dochter Liv elk hun eigen kamer, met hun eigen school. Ik kan dan de keuken pakken, maar ja open keuken… Of het dakterras, maar ja – de buren bouwen die van hun. Dus dan maar de slaapkamer. Minder wifi, meer rust.

De dag begint met mail. Word. WhatsApp. Bellen. Nog meer mail. Word. Zoom. Weer bellen. Beetje Photoshop. PowerPoint. InDesign. PowerPoint. Nog meer InDesign. Word. WhatsApp. Zoom. Nog een keer InDesign. En tussendoor nog Engels, Frans, wiskunde, geschiedenis, Nederlands, redactiesommen en een weektaak die maar niet af wil. Nee, leuk hoor dat thuiswerken, gaat prima!

Samenwerken vs. Samen werken

Serieus, we kunnen prima samenwerken, maar samen wérken is iets anders. Ik mis de menselijke component. De buzz die je voelt als je aankomt op kantoor. De opwinding als je samen weer een stap gezet hebt. En zelfs de lunch die naar mijn smaak altijd nét te vroeg begint omdat anderen eerder honger hebben dan ik.

Yin en Yang

Ook het tochtje van- en naar kantoor wordt gemist. Kantoor en thuis zijn als yin en yang. Ze houden elkaar in balans. Als de een doorslaat, helpt de ander je te aarden. Kantoor laat me het huiswerk van de kids, de boodschappen of een ruzietje vergeten. Het geeft de knuffels bij terugkomst nog meer waarde. Thuis laat het werk, de projecten, pitches en things to do eventjes rusten. Dat is nu anders. Maar, daar kan ik gelukkig prima over praten met mijn collega’s en positief bekeken is het een dikke opwaardering van het kantoorleven.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

THE NEXT BIG THING

Het nieuwe format Lockdown is hard op weg om de wereld te veroveren. Het eerste seizoen in China is nog niet afgelopen of het programma is al verkocht aan vrijwel alle landen ter wereld. In de Nederlandse versie worden 17 miljoen kandidaten gevolgd tijdens een nog onbekende periode. Volgens de producent, die eerder met series als SARS en Ebola wist te verbazen, een uniek gegeven: “Nog nooit had een programma zoveel kandidaten, mensen uit alle lagen van de samenleving – van vakkenvuller tot minister-president: iedereen doet mee!”.

Veel scheidingen en baby’s!

In het programma moeten kandidaten zoveel mogelijk thuisblijven. Fabrieken, kantoren, restaurants, theaters en musea, sportclubs en scholen; alles wordt gesloten en op vakantie gaan is er niet meer bij. Volgens de producent belooft het ‘emotionele televisie’: “Lockdown test gewone mensen door ze plotseling 24/7 thuis te laten werken, leren en leven – wat doet dat met je, met je relatie, je gezin, je geestelijke en lichamelijke gezondheid? De kijker kan in elk geval veel scheidingen én nieuwe baby’s verwachten”.

Een ander uniek gegeven van Lockdown is dat kandidaten precies anderhalve meter afstand moeten houden tot alle andere kandidaten. “Doen ze dat niet dan kan dat betekenen dat ze uit het spel liggen, maar de twist is dat ze daar dan pas later achter komen. En tijd om afscheid te nemen is er dan nog nauwelijks. Drama gegarandeerd!”.

Was het maar een slecht idee

Lieve collega’s, was bovenstaande maar gewoon een slecht idee waar we met z’n allen op konden afgeven. Corona houdt ons aan de buis, maar voorlopig ook aan huis gekluisterd. Ik wens iedereen daarbij veel sterkte. We moeten onszelf opnieuw uitvinden, als mens, professional, als bedrijfstak en als samenleving. Wil je weten of dat lukt? Blijf dan kijken! Voor nu, fijn weekend.